Genade leert ons dat we aangenomen zijn door het werk van Jezus. Jezus is naar de aarde gekomen, is voor onze zonden aan het kruis gegaan en is opgestaan uit de dood. Als je dat offer van Jezus aanneemt, dan ben je gered. Dan hoor je bij het volk van God. Het evangelie gaat dus om Jezus alleen. Niet om “Jezus en nog iets”. Daar zijn we de vorige keren mee bezig geweest aan de hand van Galaten en daar gaan we nu ook weer mee verder. We waren daarbij gebleven bij Galaten 3, waarbij ik het de vorige keer had over het feit dat we geroepen zijn in een relatie. Nu gaan we weer een stukje verder.
1 O, domme Galaten! Wie heeft jullie betoverd? Hoe kan het dat jullie het goede nieuws niet langer gehoorzamen? Ik heb jullie toch zó duidelijk de gekruisigde Christus beschreven! 2 Laat mij jullie deze ene vraag stellen: hebben jullie de Geest gekregen doordat jullie je aan de wet van Mozes hielden? Of kregen jullie Hem doordat jullie het goede nieuws hebben gehoord en geloofd? 3 Zijn jullie dan zó dom? Jullie zijn je nieuwe leven begonnen met de Geest. Eindigen jullie dan nu met het houden van regels? 4 Is alle ellende die jullie vanwege het geloof overkomen is, dan helemaal voor niets geweest? Als jullie je nu weer aan de wet gaan houden, is het inderdaad helemaal voor niets geweest. 5 God heeft jullie zijn Geest gegeven en doet wonderen bij jullie. Doet Hij dat omdat jullie je zo goed aan de wet van Mozes houden? Of doet Hij dat omdat jullie geloven wat ik jullie heb verteld?
Laten we bidden.
Een mooie combinatie, een serie over genade en een doopdienst die op één zondag bij elkaar komen. Ik vind het wel passend. Uiteindelijk is de doop één van de belangrijkste dingen in het leven van een Christen. Het geeft een directe verbinding aan van ons leven met dat van Jezus. Jezus is ook degene die ons de opdracht heeft gegeven om te dopen. Dat is ook iets wat we door het hele nieuwe testament heen zien gebeuren. Mensen kwamen tot geloof en lieten zich dopen. Vroeger, in die tijd, was de doop ook niet iets controversieels. Tegenwoordig is dat wat anders en weten we dat de doop inmiddels voor redelijk wat kerkscheuringen en theologische ruzies heeft gezorgd.
Ik ga hier kort op in, omdat we niet ontzettend lang de tijd hebben en hier afgelopen woensdag uitgebreid over gesproken hebben. Mocht je hierover na de dienst nog vragen hebben, loop dan bij me langs. Heel kort en krachtig weergegeven is de betekenis van de doop dat we met Christus worden begraven en opstaan. Daarnaast betekend het ook het afwassen van je zonden. Als kerk spreken we over de geloofsdoop, waarbij mensen zelf de keus kunnen maken om zich vanwege hun geloof te laten dopen. We zien christenen die als baby gedoopt zijn geheel als christen, maar omdat we spreken over de geloofsdoop willen we dat ieder die lid wil worden zelf de keuze maakt en zich laat dopen. Niet omdat we hen toch niet helemaal als christen zien maar omdat we geloven dat de theologie rond de doop zeer essentieel is.
Wat een mooie brug naar vandaag is, is waar we als kerk voor staan, namelijk dat we gered worden door geloof in Jezus alleen. Als je het offer van Jezus aanneemt, dan ben je gered. Dus het is niet zo dat je pas gered bent wanneer je gedoopt zou zijn. We zien de doop wel als een, eerste, stap in gehoorzaamheid, maar niet als de stap die nodig is om gered te worden.
Ik wil graag met jullie stilstaan bij wat vers 3 zegt. De HSV schrijft hier super mooi: “Bent u zo dwaas? U die met de Geest begonnen bent, gaat u nu eindigen met het vlees?” Heerlijk! Ik kan genieten van die duidelijkheid die Paulus soms gebruikt. De bijbel leert ons dat de Heilige Geest ons overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel (Johannes 16). Wat ik nooit zou kunnen doen is mensen laten inzien van hoe fout hun eigen leven is. Dat kon Paulus ook niet, dus toen Paulus in Galaten kwam, heeft hij het evangelie gepredikt en dat ging gepaard met de kracht van de Heilige Geest. De Heilige Geest was degene die mensen overtuigde. Vervolgens namen mensen het offer van Jezus aan, ze werden gedoopt en vervuld met de Heilige Geest. De bedoeling was, en dat heeft Paulus ook echt wel uitgelegd, dat de Galaten op dezelfde manier verder zouden leven met de Heilige Geest in hun hart als hoe hij in hun hart was gekomen. Dus de Heilige Geest kwam in hun hart, die overtuigde en ze werden christen. Diezelfde Heilige Geest zou in hun hart moeten blijven en hun verder leiden in hoe ze hun leven verder zouden leiden.
We hebben het over de Heilige Geest die ons leidt, dan hebben we het over de Geest. Maar wat houdt dan “Het vlees” in? Het vlees is niet iets fysieks. Het is de oude “ik” die onafhankelijkheid en zelfbewustzijn koestert. Datgene wat van mening is: “Je hebt geen God in je leven nodig, je kan het zelf wel” en “Iedereen is god”, iets wat heel subtiel kan zijn. Romeinen 8:7 zegt: “Immers, het denken van het vlees is vijandschap tegen God. Het onderwerpt zich namelijk niet aan de wet van God, want het kan dat ook niet.” Het vlees is de autonome zelf. Het is zo in met zichzelf en zijn eigen kracht, dat het niet kan en wil buigen voor Gods autoriteit.
Als je aan een gemiddelde christen vraagt wat de werken van het vlees zijn, dan zal hij verwijzen naar Galaten 5. En als ik naar de wereld om mij heen kijk, dan zie ik dat wat daar wordt omschreven terug; afgoderij, toverij, vijandschappen, woede, jaloersheid en moord. Gewoon als een paar voorbeelden. Maar kijk ik naar de christelijke wereld en hoe mensen in de kerk leven, dan zie ik ook dat hier vaak werken van het vlees voorkomen. Wat je dan bijvoorbeeld ziet, is dat je een gedachtegang krijgt die mensen aanmoedigt om te kunnen groeien in geloof “door zelf maar hard te werken”.
Als we vers 3 goed lezen, dan valt het op dat het niet geschreven is tot mensen die net Jezus hebben aangenomen in hun leven. Het wordt geschreven naar mensen die al even op weg waren met Jezus, maar nu in de gevarenzone komen omdat ze hun christelijke leven willen uitleven op een manier dat genade compleet wegstopt en uiteindelijk leid tot vernietiging van hunzelf. Omdat we begonnen zijn met de kracht van de Heilige Geest, moeten we erop vertrouwen dat we door de kracht van de Heilige Geest door kunnen gaan om verder te groeien in ons christelijk geloof. De essentie van de dwaalleer die bij de Galaten binnengekomen was, is dat je het christelijke leven begint door geloof, maar vervolgens verder kan groeien in het geloof door werken. Of te wel dat je verder kunt groeien als je maar heel hard je best doet om zelf een bijdrage aan je verlossing te leveren.
Mij doet het ontzettend pijn als ik zie hoe hard mensen proberen zelf te groeien in geloof en ik geloof dat het God ook ontzettend pijn doet op het moment dat mensen dit proberen. De bijbel leert iets heel duidelijk: “Je kan het zelf niet” en als je het wel zelf probeert is het hard strijden. Dan merk je dat je het niet kan, waardoor je het nog harder gaat proberen.
Als je wilt groeien in je christelijke leven, zal je jezelf moeten openstellen voor datgene wat de Heilige Geest in je wil doen. Het lukt je niet wanneer je op eigen kracht iets gaat proberen te ondernemen. We zijn begonnen met de kracht van de Heilige Geest en moeten erop vertrouwen dat we door de kracht van de Heilige Geest door kunnen gaan om verder te groeien in ons christelijk geloof.
Als je christen wordt, dan wordt je uitgenodigd in een relatie met God. God wil een relatie met je en als je Hem toelaat, wil Hij met jou aan de slag. Samen met jou wil Hij, door de Heilige Geest, jouw leven veranderen. Als je het zelf gaat proberen, zal je merken dat het niet lukt. We kunnen onszelf trucjes en gewoonten aanleren om slechte gewoonten niet meer te doen, maar onszelf veranderen kunnen we niet. Mijn vraag aan jou is, wil jij een relatie met God. Wil jij een eeuwig leven met Hem en wil je dat eeuwig leven vandaag beginnen?
Tijdens de voorbereiding op deze preek moest ik denken aan het verhaal van de verloren zoon. Misschien ken je het wel, één van de twee zonen van een boer vraagt zijn deel van de erfenis trekt erop uit, brast al het geld erdoorheen en beland tussen de varkens. Daar komt hij erachter dat hij het zelf echt niet kan en keert terug naar het huis van zijn vader. Hij wordt weer in ere hersteld door zijn vader en hier is een feest. Hij krijgt allemaal spullen van zijn vader, een kalf wordt geslacht om te eten tijdens het feest. Het is een feest wanneer mensen bij God komen, want alle mensen zijn als die verloren zoon die tussen de varkens zit. Neem je Jezus aan, dan is het feest in de hemel. Vandaar ook mijn vraag, wil je Jezus aannemen?
Maar kijk ook eens naar de andere zoon, die buiten stond en buiten bleef. Hij bleef mopperen op datgene wat zijn vader deed voor de zoon die weer terug was gekomen. Wat heel veel mensen vergeten is dat Jezus dit verhaal vertelde op een plek waar veel Farizeeën waren, die alleen maar aan het mopperen waren over wat Jezus deed met de mensen die bij Hem kwamen. Deze zoon bleef buiten staan, kwam niet binnen om deel te nemen aan het feest. De manier waarop de zoon reageerde: “Zie, ik dien u al zoveel jaren en heb nooit uw gebod overtreden en u hebt mij nooit een bokje gegeven om met mijn vrienden vrolijk te zijn. Maar nu deze zoon van u gekomen is, die uw bezit met hoeren opgemaakt heeft, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.” Deze zoon, was welleswaar een zoon van de vader, maar diende hem met werken. Hij werd uitgenodigd voor een relatie, die hij weigerde. Tijdens mijn voorbereiding moest ik dus aan deze zoon denken met een vergelijk naar veel christenen, die God wel dienen (of willen dienen) door hun best te doen en dingen voor God te doen, maar niet leven in relatie met God. Als je christen bent, dan roep ik je van harte op om niet te zijn als deze zoon en enkel maar te beschouwen. Ik vraag je, daag je uit of welke term je hier ook voor wil verzinnen, kom ik de relatie met God. Zeg tegen God, ik kom weer opnieuw bij U. Ik wil leven in relatie met u, geen werkrelatie, maar een vriendschapsrelatie. ERKEN dat je het zelf niet kan, maar wil leven met en voor God, in relatie met Hem. Als je het zelf blijft proberen, dan zal je uiteindelijk opbranden. Maar een leven in relatie met God is zo ontzettend mooi, dat geeft voldoening.
Ik wil afsluiten met gebed en daarbij ook een uitnodiging doen. Als je Jezus offer wilt aannemen, zeg tegen Jezus dat je dat doet. We hebben als christenen het best moeilijk gemaakt, maar de bijbel zegt: “Geloof in de Heer Jezus Christus en u zult gered worden”. Ik wil dan graag zo verder met je bidden en we kunnen je zelfs zo nog dopen. Maar ook als je al een tijdje christen bent en je merkt dat je eigenlijk weggegaan bent van de genade. Dat je, om wat voor reden dan ook het op eigen kracht bent gaan proberen. Erken dat je het zelf niet kan en stap opnieuw in de relatie met God. Zeg heel eenvoudig: “Heer ik wil weer in relatie leven met u, help me om te leven door Uw kracht.” Als je daar gebed voor wilt, dan nodig ik je van harte uit om zo naar voren te komen.
Zullen we bidden met elkaar?
