Wijsheid voor het leven

Arjan van BelleResources

Evangelische Kerk Utrecht
Evangelische Kerk Utrecht
Wijsheid voor het leven
Aan het laden
/

De Bijbel belooft dat er een tijd komt dat mensen van verschillende afkomst naar de stad van God komen voor wijsheid voor het leven. Jesaja 2 vers 1-5: 1 Dit is wat Jesaja in zijn geest zag over wat er met Juda en Jeruzalem gaat gebeuren.
2 Als het eind van de tijd is gekomen, zal de berg waarop de tempel van de Heer staat de hoogste berg zijn. Hij zal hoger zijn dan de hoogste bergen, indrukwekkender dan de hoogste heuvels. Alle volken zullen daarheen gaan. 3 Ze zullen zeggen: ‘Kom, laten we naar de berg van de Heer gaan, naar de tempel van de God van Jakob. Want we willen van Hem leren hoe we moeten leven. We willen leven zoals Hij het wil. Want vanuit Jeruzalem zal de Heer zijn wil bekend maken.’ 4 Hij zal rechtspreken over de landen en volken. Dan zullen zij hun zwaarden omsmeden tot ploegen. En hun speren zullen ze omsmeden tot snoeischaren. De volken zullen niet meer tegen elkaar strijden. Ze zullen hun bewoners niet meer leren oorlogvoeren.

Een ander beeld, als contrast, naast oorlog en vrede, tanks en landbouwmachines is beesten die elkaar opeten, en de tijd dat dit niet meer zo zijn zal: Jesaja 11:6 Dan zal een wolf zich neerleggen naast een lam, een panter vlijt zich bij een bokje neer; kalf en leeuw zullen samen weiden en een kleine jongen zal ze hoeden.

5 Kom, volk van Israël, laten we wandelen in het licht van de Heer. (Basisbijbel)

Vorige week spraken we over de stad. Joop noemde de stad Babylon, waar ten tijden van oorlog en vernietiging van Jeruzalem en Juda, Gods volk, OT, heen werden gesleept en dat het volk zich daar moest vestigen. Zelfs het goede moet zoeken voor die stad! (Jer. 29:4-7) Het sprekende voorbeeld is natuurlijk Daniel, in je Bijbel. Daniel wordt gedeporteerd, afgevoerd naar Babylon, om daar te wonen, en hij wordt door God geleid tot een belangrijke regeringsfunctionaris, minister, van dat ongelovige volk. Hij doet goed, zoekt vrede, zelfs als een keer zijn vrienden dreigen gestraft te worden steekt Daniel zijn nek voor ze uit, en in dat alles blijft hij God trouw. Daniel laat zien hoe je God 100% toegewijd bent en hoe je je plek in deze wereld in neemt. Bruggetje: Zoek het goede voor Utrecht! Onze “wereldse stad”.

We zijn niet thuis, het hemels Jeruzalem is thuis

Leefde het volk van God, Daniel en zijn mensen, in een vreemde stad, als pelgrims, als mensen die beseffen: “We zijn niet thuis, Jeruzalem is thuis.” Ons leven hier, vandaag, is net zo. We zijn pelgrims, we zijn op doorreis, we zijn niet thuis, het hemels Jeruzalem is ons thuis. Twee steden. Babylon en Jeruzalem. Voor ons twee steden, je leven hier op aarde, Utrecht, en je hemelse huis, het hemels Jeruzalem. Openbaring 21, vorige week genoemd. 1 En ik zag een nieuwe hemel  en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde bestonden niet meer. En de zee  was er niet meer. 2 En ik (Johannes) zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Ze zag er uit als een bruid die zich voor haar bruidegom heeft mooi gemaakt. 3 Vanuit de hemel hoorde ik een stem luid zeggen: “Dit is de plaats waar God voortaan bij de mensen zal wonen. Zij zullen zijn volk zijn en God Zelf zal bij hen zijn. Hij zal hun God zijn. 4 Hij zal alle tranen van hun ogen afvegen. En de dood zal er niet meer zijn. Niemand zal nog verdrietig zijn, treuren of pijn hebben. Want de eerste dingen zijn voorbij.” 5 En Hij die op de troon zit, zei: “Ik maak alles nieuw!” Tegen mij zei Hij: “Schrijf dit op. Want mijn woorden zijn waar. Ik zal doen wat Ik heb gezegd.” En Openbaringen spreekt kleurrijke taal over die stad, denk maar aan vers 11 De stad had dezelfde stralende macht en majesteit als God. Ze was zo mooi als een prachtige edelsteen, een rode jaspis, schitterend als kristal. en toch gaat het niet om de mooie letterlijke kleuren, edelstenen en wat er allemaal in Openbaring staat geschreven, nee, het verwijst naar een ontelbare groep mensen. De kerk is geen gebouw, maar mensen, de hemelse stad Jeruzalem is geen gebouwde stad, maar een ontelbaar, onafzienbare massa mensen ook nog eens uit elke stam en taal bijeen verzamelt en God vind dat schitterend! Openbaring 7:9  Hier leven we nog in Babylon. Dát is thuis. Dát is onze stad.

Twee steden, het aardse Babylon en het hemels Jeruzalem. Wij leven in die spanning vrienden. Dat is gewoon zo. Dit is waarom mijn vrouw vroeger altijd zei: “Met ons hoofd leven we in de hemel, maar we staan met onze voeten in de modder.” En dat is een waarheid als een koe.

En in de boodschap een tijd geleden sprak ik over deze zaken en legde uit, in navolging van Paulus uit de Bijbel die zichzelf een ambassadeur van Jezus noemt, dat wij in deze wereld, ons Babylon, als ambassadeurs zijn en de kerk als een ambassade is. Wat doet een ambassadeur of een ambassade? Die vertegenwoordigt in een vreemd gebied, in een vreemd land zijn thuis. Wij vertegenwoordigen hier in een voor ons vreemd gebied een hemels thuis. Dat is ons thuis! En ook dat is een waarheid als een koe.

Vandaag

Maar vandaag wil ik je meenemen naar een groter plaatje. Een mooier plaatje. Want de afgelopen weken spreken we op de Verdiepingsavonden, onze doordeweekse ontmoetingsavonden voor Onderwijs, Gebed en lekker drinken (Borrel) aan de hand van de tijd dat het volk van God terugkeert van Babylon naar Jeruzalem. En dat gaat over een periode van meer dan 100 jaar in drie etappes. Ze waren al zo gewend te wonen in Babylon, en al zo gewend aan het voedsel daar. En aan de gewoontes. En ze hadden de woorden van Jeremia om er te gaan wonen en je te vestigen en het voorbeeld van Daniël zo eigen gemaakt. Dat er geen gang in te krijgen was om ze terug te krijgen naar hun

eigen stad. Gecombineerd met de nodige tegenwerking van vijanden zijn er drie etappes voor nodig om terug te keren uit Babylon. Op scherm. En er zijn drie fasen van herstel nodig om hun stad Jeruzalem weer tot de plek te maken waar 1 Gods aanwezigheid is, waar mensen 2 God dienen/God aanbidden, zijn woorden en zijn wetten weer serieus nemen en 3 waar ze weer die stad herstellen.

En ik probeer steeds aan de hand van dat verhaal uit het oude testament. Lees het einde van het boek 2 Koningen, dat het volk afgevoerd wordt, lees boeken van Jeremia en Klaagliederen, die over die tijd gaat, lees Ezra en Nehemia. Ezra en Nehemia zijn goed te lezen boeken. Geloof me maar. Luister dit terug. Lees mijn verwijzingen op de website van de kerk na. Pak een Bijbelvertaling wat een beetje werkt. Basisbijbel, online te vinden. Het boek. Bijbel in gewone taal.

Op het scherm de versimpelde versie van de woensdagavonden. Dus ongeveer 2.500 jaar geleden. En we spreken telkens over drie terugkeren. Drie keer dat er iets hersteld wordt. Drie keer dat er een en ander gerepareerd wordt. (Drie kolommen: 1 Tempel,2  aanbidding en 3 stad)

1 Herstel tempel

En bij die eerste keer, Ezra 1, gaat het om herbouw van de tempel. De plek waar God, in het oude testament waar God Zich liet kennen, zich manifesteerde, nu niet meer (Samaritaanse vrouw Johannes 4, er komt een tijd dat je God niet in Samaria, noch Jeruzalem aanbidt, maar overal, in Geest en in waarheid) denk maar aan de inwijding van de tempel dat Gods aanwezigheid met Zijn Geest het hele gebouw vult! Wauw! Dus, Ezra 1, er gaan een aantal mannen. Het fundament van de tempel die verwoest was, een puinhoop, wordt gelegd. Herstel van de tempel.

Jij en ik, van puinhoop naar herstel

Toen jij nog in je zondige staat verkeerde, was je een puinhoop. Een treinwrak zoals iemand pas zei. Toen ik nog in mijn zondige staat verkeerde was ik geen treinwrak, maar een gecrasht vliegtuig of ruimteraket. Niet in staat iets goeds te doen. Niet in staat iets van mezelf te maken. Niet in staat God te behagen. De Bijbel leert dat niemand op zoek is naar God, niet één. Punt is, ik en jij zijn wel gemaakt naar Gods beeld, om op Hem te lijken, om met Hem te leven, in Zijn aanwezigheid. En naast het beeld van het paradijs, Adam en Eva, die voor ze in opstand kwamen tegenover God, met God in relatie leefden, naast dat paradijs dat spreekt over aanwezigheid van God, was de tempel het symbool van aanwezigheid van God. Van: Het draait om God. Je moet en je kunt herstelt worden naar een compleet nieuwe schepping. Een nieuw mens! En dan wordt je leert de Bijbel, een tempel van de heilige Geest. Gods aanwezigheid ín jou! Wauw! Gebroken tempel in je zondige staat. Geen steen staat meer op de ander. Hersteld door het bloed van Jezus. Door in Jezus te geloven. Door te geloven dat Hij voor jou gestorven is. Voor al je fouten. Al je opstand. Hij maakte ons helemaal nieuw door de werking van zijn Heilige Geest. Hij deed dat niet omdat wij dat verdiend hadden met de dingen die we hadden gedaan. Nee, Hij deed dat omdat Hij medelijden met ons had. Titus 3:5

De grootse en belangrijkste stap voor Gods volk was teruggaan, en de tempel, de plek van Gods aanwezigheid opnieuw opbouwen. Mijn grootse belangrijkste stap was terug naar God, door Jezus aan te nemen in mijn leven, door mijn leven te geven aan Hem en te zeggen: “Maakt u er maar wat van”. En hij maakte me nieuw met de kracht van de Heilige Geest. Ik werd een tempel van de Heilige Geest. Hij kwam in mij wonen. Herstel.

Plaatselijke kerk, van puinhoop naar herstel

Als je naar de plaatselijk kerk van vandaag de dag kijkt is er heel wat herstel nodig. Talloze en talloze kerken weten niet eens meer wat ze geloven. Je kunt kerk zijn en niet in God geloven. Of kerk zijn en niet geloven dat Jezus de enige weg is. Herstel van de tempel, Ezra 1, naast je eigen leven, óók de plaatselijke kerk. Dit is waarom we bijna drie jaar geleden voortdurend over fundamenten hebben gesproken. Eerst algemeen over de Kerk en de plaatselijke kerk later over Romeinen. Wat geloof je nu echt? We begonnen met fundamentele zaken. Zo fundamenteel als je eigen eerste stap in herstel. 1 Waar was je voor gemaakt? Om met God te leven. Doe je dit? Nee. Wil je dit? Ja! Er is één manier: Jezus aannemen. 2 Waar is de kerk voor? Om mensen te leren Jezus aan te nemen. Hoe doe je dit? Maar op één manier, Jezus goede nieuws vertellen en dat mensen Hem aannemen, Zijn naam aanroepen, zich laten dopen en voegen bij de kerk. Moesten we dat herstellen? Ja, dat moesten we herstellen. Als ik gesprekken met leden herinner die die basis ontkenden, of, toen we als leiders deze basis gingen leggen, door onderwijs, hoe ze erop reageerden dan werd mij al snel duidelijk dat ze de basis van het christelijk geloof ófwel ontkenden, ofwel niet begrepen hadden. Hoe dan ook, er was fundamenteel herstel nodig. Dat je als volk van God geleid wordt door leiders, was een andere fase in herstel, waardoor mensen afhaakten. Ezra 1, mensen gaan naar de puinhopen van de tempel om te herstellen en krijgen bergen tegenwerking. (kolom) Ik werd van een ruimtecapsule wrak hersteld tot een nieuwe tempel, maar kreeg bergen tegenwerking. Wie mij volgt zal enorm veel tegenwerking krijgen zei Jezus.

2 Herstel aanbidding

Tweede kolom gaat over de tweede fase. Herstel van je dienst aan God. Ok. Ik was hersteld. Maar ik begreep er nog geen sikkepit van! Waar je leef je eigenlijk voor? En al voel je, ervaar je, een bepaalde roeping. Bijvoorbeeld het evangelie delen door te prediken, of om voor mensen te bidden die ziek zijn. Ik durf niet! Ik snap het niet. Ik weet dat God werkt in mijn leven. Ik geloof. Maar verder begrijp ik zelf het Evangelie maar amper! En dan komt die tweede fase, na vele jaren van moeite met het bouwen van die tempel, allemaal andere volkeren willen helemaal niet dat Gods aanwezigheid zich vestigt. Allemaal andere mensen willen helemaal niet dat jij met God leeft. Gedoe! Vertraging! En tegelijkertijd laat je het zelf ook regelmatig afweten. Totdat God opnieuw ingrijpt zoals met die verschillende fasen dat mensen weg uit Jeruzalem, stap voor stap terugkeren. Hij maakt dat er opnieuw een groep terugkeert. Dit maal de Bijbelleraar Ezra. Man van Gods woord. Hij kan het volk, wat zoveel moeite en tegenslag heeft verder helpen. De tempel komt af! Wauw! Gods woorden klinken weer! En bovenal: Hij laat weer zien waar het echt om gaat namelijk dat je God dient! Herstel van wet, Gods woorden en Herstel van dienst aan God.

Jij en ik

In mijn leven was er opnieuw een ingrijpen nodig om van dat ongeveer geredde wrak tot iemand te komen die daadwerkelijk God diende. Dat is niet hetzelfde. Hoe zit dat met jou? Of U? Ben je God aan het dienen? Of ben je aan het worstelen als pas gered persoon, niet wetende hoe het verder moet? Bij het onderwijzen van Gods volk laat Ezra ook duidelijk zien dat ze geroepen zijn met een missie: Namelijk Gods wetten en woorden uitleven, levensheiliging en ook zijn woorden uitdragen!

Plaatselijke kerk

In onze kerk is dat de fase waarin we prekenseries als “Jezus leren kennen” deden. En die boodschap waar ik al naar refereerde over een ambassadeur voor Jezus te zijn in dit leven nu. Series als de Missional Essentials die gingen over je hele leven in dienst van God. Het dienen van God, dat is de essentie van aanbidding, weer hersteld. Een hernieuwde bewustwording van: “Hé, we zijn geroepen voor iets uitstralen! We hebben iets te brengen! Goed nieuws!” Met als stap in het proces de banner. En als kers op de taart, zichtbaar! Een gebouw dat de kerk zichtbaar maakt!

3 Herstel stad

En dan krijg je derde terugkeer. Derde kolom. En op de woensdagen heb ik het al een paar keer genoemd, niemand komt daar aan toe! Niemand “pakt” dat! Teveel christenen zijn 1 gered, zijn 2 God gaan dienen, aanbidding, zijn Zijn opdracht aan het vervullen om mensen over Jezus te vertellen. Maar begrijpen eenvoudigweg niet dat ze niet alleen 1 gered zijn en niet alleen geroepen zijn om op 2 missie te zijn, maar ze zijn geroepen om een stad te zijn! En dat is niet hetzelfde! Dat is niet hetzelfde!

Want na Ezra komt Nehemia. En Nehemia, woont net als wij, in Babylon. Het beeld van de stad van deze wereld, met zijn wereldse systemen. Met dingen die eens voorbijgaan. En hij denkt aan zijn stad en is super verdrietig. Mijn thuis is het mikpunt van spot zegt Nehemia. Alstublieft, zegt hij tegen zijn koning en werkgever, mag ik de stad herstellen? Want 1 je kunt nog zo mooi hersteld zijn in je relatie met God waar de tempel symbool voor staat. Leven met God. En als 2 kerk dat je begrepen hebt waar het nu werkelijk omdraait, om Christus, en niet allerlei onzin (eerste kolom). En je kunt begrepen hebben dat alleen maar aanmodderen als christen niet genoeg is, dat je in 1 je opdracht moet gaan staan. God dienen. En als 2 kerk dat je in je opdracht moet gaan staan namelijk aan iedereen vertellen dat Jezus van ze houdt, voor ze geleden heeft en gestorven is, de dood verslagen en opgestaan is en als je dit gelooft je altijd in volle heerlijke relatie met God leeft, maar naar de wereld toe ben je het mikpunt van spot. Ach die Christenen… En als een stad uit vroeger tijden, ben je vervallen. Je muren die je beschermen zijn in duigen, Je kunt voldoende te eten hebben maar het wordt zo maar weer geroofd en als je de missie, waar je voor leeft (wijzen tweede kolom), uitvoert en er komen mensen die ook in Jezus gaan geloven dan in no time ben je ze weer kwijt. Want de muur is niet gereed. Dat fort, als stad, van dat plaatje is niet af. En erg aantrekkelijk ben je ook niet. Een Stad staat voor: Voedsel (die velden die bewerkt worden liggen erom heen), vrede & veiligheid (recht, oudsten), wijsheid en kennis (universiteiten), zichtbaarheid (A’dam kent men soms nog meer dan Nederland) en Zorg. Steden hebben hoge zichtbaarheid, hoge status, vallen op, zetten de cultuur, hebben grote invloed en Jezus onderwijst Zijn leerlingen: “Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven.” Mat 5:14 Jezus Zelf gebruikt het bekende beeld van de stad Jeruzalem dat op een berg ligt, en past het toe op Zijn volgelingen. [Mocht je ooit in discussie komen met mensen over deze zaken. Een gratis tip, onthoud: Theologen discussiëren ingewikkeld over Paulus en andere geschriften. Maar met Jezus’ woorden, dan heb je toch wel dubbel een probleem lijkt mij. Jezus, top van de piramide qua gezag in de Bijbel.] Jezus zegt dat de tempel wordt afgebroken en in Zijn eigen lichaam wordt opgebouwd omdat Hij de dood verslaat. Zegt dat men naar eeuwen en eeuwen aanbidden van God in Jeruzalem overal en nergens zullen aanbidden, niet meer specifiek in Jeruzalem, en hier gebruikt Hij de taal die normaal was voor Jeruzalem voor Zijn volgelingen: “Jullie zijn een stad”.

Jij en ik

Jij en ik zijn bedoeld als stad op de berg. Als Jeruzalem. Paulus gebruikt in zijn schrijven over strijd in je denken het beeld van een stad als bolwerk, als zo’n fort. Stukje voor stukje moet je dat oude denken, waar Babylon je mee heeft gebrainwashed ondergeschikt maken aan de Here Jezus, vragen om wijsheid, om inspiratie van God de Heilige Geest, je denken veranderen, en het bolwerk, dat fort van je gedachten meer en meer als het fort, de stad, Jeruzalem te maken. Dat er geen ellende binnenkomt. En het goede er niet uitgaat. Net als het Gods idee was om Nehemia aan te raken en een passie voor de stad te geven, was het God die initieerde dat ik moest afrekenen met bepaalde zaken en een stad, een vesting een fort moest worden. Waar licht vanaf komt. Ik was hersteld, als tempel, gelovige, als dienaar van God, op missie, en vanuit mijn Babylonische indoctrinatie bleef ik nog teveel op eigen kracht functioneren. Leefde ik té vaak op het laatste beetje gas wat er in de brandstoftank van de motor zit. Hortend en stotend kwam ik vooruit, Maar telkens weer werd het goede geroofd door gebrek aan bescherming van muren of was ik niet in staat het goede van God te geven doordat plunderaars het al geroofd hadden. Kijk. Op persoonlijk vlak, wijzen, is het zo dat als je gered bent en op missie bent. Je bent een getuige, je werkt keihard, activiteit daar gaat het om, dat je jezelf opbrand en de mensen uitput van wie je houdt. En die van jou houden. Je hebt niet echte vrede. Dat zeg je alleen maar. Je geloof is wel oprecht en je dienst aan God ook wel, maar je geniet er niet echt van. Kapers liggen op de loer. Je dienst aan God, je aanbidding, en je tempel, denk aan de kathedraal van de Mont St. Michel, ligt naakt, onbeschermd,  voor aanvallen van buiten. En het is tijd de muur te sluiten vriend. Het is tijd dat verwarrende gedachten er niet meer inkomen. Het is tijd dat je een gezond besef krijgt van “hé, ik ben gemaakt om te gaan wonen in die stad. Dat staat voor ontelbaar veel mensen met wie je vriendschap leeft en alles draait om God, Hij staat in het middelpunt. Waar geen oorlog, geen honger, geen tranen meer zijn. Daar ga ik heen!” En ik heb in dit leven hier, niet alleen maar te leven in de stad van vorige week, Babylon. Ja ook, dat is symbool voor hoe we met de wereld om ons heen omgaan. Maar ik heb nu al in mijn denken die hemelse stad, en die nieuwe hemel en nieuwe aarde, sterven is winst voor mij. Ik geniet van mijn kinderen nu, als ik dood ga, geniet ik van mijn andere kinderen en nóg veel meer van God. Sterven is winst. Betekent niet dat ik suïcidaal bent of vrouw en kinderen achter laten wil, maar sterven is echt winst! Want die stad heeft mij zo gegrepen dat mijn hoofd daar al is, en dat verandert alles! En nu ik dit weet, en de liefde van God ken, en de woorden van de Here Jezus, dat ik een stad op de berg ben om Zijn licht te laten schijnen, wordt mijn vreugde nog veel groter! En in plaats van zo te leven dat ik keihard aan het werk ben op missie, leef ik zo dat ik keihard rust in die stad waar ik nu al woon. Want die stad geeft vrede. Geeft voedsel voor mijn ziel. Volgelingen van Jezus gaan te weinig dit bewustzijn binnen. Ze blijven bij die vorige twee “honken”. Steeds weer herstel van hun tempel, steeds dingen die mislukken. Steeds weer herstel van die aanbidding, de grote opdracht, wat zullen we nu weer eens verzinnen. Toen ik, heel heel lang geleden nog zo dacht zei een vriend: “God heeft alle tijd” of “Slik jij je pilletje nu maar”. Het betekent niet niets doen, het betekend gehoorzaam die rust ingaan die Jezus beloofd als je Hem volgt. En intussen doen wat God vraagt. Zo waar zit jij? Of u? Ja maar. Je moet toch op missie zijn? Paulus was altijd druk. Paulus had een goed begrip van de stad. Die leefde met een diepe innerlijke vrede. Die had zijn stadsmuren in orde. Die liet zich niet van de wijs brengen. Einde van Handelingen lees je over zijn laatste levensjaren dat hij een paar jaar woonde, onder bewaking van een Romeinse soldaat en daar mensen thuis ontving om als een mentor te zijn. Vanuit zijn vesting, zijn fort, zijn stad bleef hij tot het einde volhouden en uitdelen. Dus. Ben je een stad?

De plaatselijke kerk

Zelden zie ik een kerk die enig benul heeft of ze de stadsmuren, het fort, op orde heeft. Het hoogst haalbare is honk 2. Bij dit honk hoort “Het doel van de kerk is de missie, de opdracht van Jezus om discipelen te maken”. Dat is niet waar. Dat is wat we doen. Dat is de aanbidding, de dienst aan God die hersteld moet worden, dat is allemaal waar, maar, het is niet het doel. “Het doel is een zichtbare verzameling mannen en vrouwen, jongens en meisjes zijn die Jezus volgen, die met elkaar in gemeenschap leven waardoor zij een stad op de berg is. Want de kerk is hét doel.” En het beeld van de kerk is de stad. En als kerk zijn we geroepen dit te laten zien om ons heen. Dát is hóe we getuigen zijn. Dat is hóe we op missie zijn. En daar horen uitvallen naar buiten toe bij, om nieuwe missieposten op te starten met als doel dat dit ook sterke steden, plaatselijke kerken, voorlopers van die hemelse stad worden, dat hoort erbij. Maar bovenal, door de kracht van de Heilige Geest die we als voorschot hebben ontvangen, mogen we hier het beeld uitdragen, in ons geval in Utrecht, het beeld van de stad van God. Waar mensen in vrede met God leven. Met de Here Jezus in hun midden. Leven door de kracht van de Geest. Mensen in vrede leven met elkaar, gemeenschap. Mensen en doel vinden voor hun leven, niet alleen maar 1 hersteld, en jaar na jaar steeds weer bidden voor herstel. Niet alleen maar 2 God dienen totdat je uitgeput raakt. Maar een plek om te 3 leven! Waar mensen zien “he, daar schijnt een licht” (plaatje van Mont Saint-Michel) Daar gaat licht vanuit! Waar sommige mensen uit hun eenzaamheid in een nieuwe stad gaan leven. Waar anderen leren wat de betekenis van het huwelijk is namelijk als een levende musical zijn van de Here Jezus en Zijn bruid, de kerk. Waar ouders leren wanneer je een kind corrigeert, liefhebt en genade laat zien, omdat God jou corrigeert, liefheeft, genade laat zien. Waar voedsel is dat niet geroofd wordt. Waar je uit kunt delen zonder het risico te lopen een mes in je rug gestoken te krijgen.

Conclusie, wat doen we hiermee?

Twee zaken:

1 Persoonlijk. Waar sta jij. Waar staat u? Belangrijk is dat al die drie kolommen essentieel zijn. Je moet hersteld worden als tempel, als dienaar van God en als stad, en het beste is één stap voor één. Zet een stap.

2 Waar sta jij als onderdeel van deze plaatselijke stad. Deze kerk? Die hemelse stad die nu al zichtbaar wordt voor de mensen om ons heen. Waar nu gebouwd moet worden. Waar je als levende steen gebruikt wordt, jouw unieke plek inneemt, zodat als de mensen uit de uitgangstek optrekken naar deze stad, ze hier daadwerkelijk vrede vinden. Dat ze hier daadwerkelijk veiligheid vinden. Stel je bouwt in deze stad aan de jeugd. Maar door gebrek aan levende stenen is je stadsmuur in puin. Dan is het eerste wat je doet, Nehemia, zorgen dat die muur overeind komt, omdat in je opdracht (tweede kolom) mensen komen naar jou als stadsdeel, mensen zullen opgaan naar de stad, Jesaja2, dan is dus het eerste wat je doet die muur optrekken. Met een zwaard in de ene hand en een metseltroffel in de andere. Stel je wilt een veilige haven bieden aan mensen die op zoek zijn, naar God, of naar de stad van God, de kerk, om er te wonen. En je wilt contact met ze maken, ze welkom heten, ze laten merken dat je van hen houdt, maar door gebrek aan medewerkers, andere levende stenen, kun je het niet allemaal bijhouden, en die bezoekers blijven dan weer weg. Da zorg je dus dat je die muur optrekt, meer mensen als levende stenen bij jou werk betrekt, om die levende stad, die gemeenschap op te bouwen.

Dit proces moet nu op gang komen vrienden. Want dit was het voorwoord voor de nieuwe serie zondagse boodschappen uit Spreuken. “Wijsheid voor het leven”. Dat mensen komen naar onze stad op de berg en de woorden uit de begintekst zeggen: ‘Kom, laten we naar de berg van de Heer gaan, naar de tempel van de God van Jakob.  Want we willen van Hem leren hoe we moeten leven. We willen leven zoals Hij het wil. En “Jullie zijn het licht in de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven.” Mat 5:14

Want we hebben een mega visie vrienden. Er is een stad nodig, om een stad te winnen”

Zingen: Opwekking 665