Johannes 10:11
Ken je het gevoel dat je in een groep bent en dat alle ogen ineens op jou gericht zijn en je het liefste door de grond zou willen zakken? Omdat mensen misschien iets aan je zien wat je verborgen wilt houden? Of omdat je uitgescholden of geplaagd wordt? Volgens mij wanneer je Johannes hoofdstuk 10 leest moeten er Farizeeën, geestelijke leiders van het volk in de tijd van Jezus, Jezus’ zijn tegenstanders, zich zo dikwijls gevoeld hebben als Jezus hen aansprak, in de menigte, met de discipelen en andere geïnteresseerden erom heen. Dan probeerden ze Hem weer uit de tent te lokken, voor de zoveelste keer, en Jezus begint, voor de zoveelste keer, een verhaal. Een gelijkenis, en is het je wel eens opgevallen dat de Farizeeën en de schriftgeleerden het er nooit goed afbrengen in die verhalen? Jezus houdt hen een spiegel voor, en eigenlijk zouden ze het liefste door de grond willen zakken. Menig gelijkenis eindigt dan ook met: En ze dropen allemaal af. Er was geen woord tegenin te brengen! In Johannes hoofdstuk 10 vergelijkt Jezus de Farizeeën ten eerste al met dieven en rovers die schapen, de mensen, vernietigen, niet echt opbouwende kritiek, toch? Maar… Als ik als niet-Farizeeër, als niet-tegenstander van Jezus er tussen had gestaan, maar als discipel, en ik hoop dat dat is hoe je jezelf het liefste ziet, als je die verhalen in gedachten tot leven maakt, dan had ik ook regelmatig ergens anders willen zijn. Als volgeling van Jezus vergeleken worden met een schaapje? Bèèh!
Jezus zegt dit in Johannes hoofdstuk 10 in het midden van de gelijkenis van de schapen en de herder. De mensen zijn de schapen en de slechte leiders, zoals de Farizeeën, zijn de dieven en de rovers. Het vers hiervoor vat het hele gedeelte vooraf samen: 10 Een dief komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen, maar ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid.
In het gedeelte hiervoor introduceert Jezus ons een kudde schapen, een stal, een herder en dieven en rovers. Die laatste kunnen mensen zijn die stelen, maar ook wilde beesten die roven. Hij noemt die met het oog, tijdens de zoveelste ruzie die hij met de Farizeeën heeft, op de Farizeeën. Die zijn de slechte mensen, die alleen maar slachten, de wolven die alleen maar vernietigen. Jezus gaat vaker op die manier tegen hen tekeer. Maar (en dit is waarom Hij zo vaak zegt dat ze stekeblind zijn) dit beeld begrijpen ze nog niet en dus voegt Jezus nog een rol toe aan zijn toneelstuk. De huurling. (vers 12) Dat is iemand die net als de herder de schapen moet weiden, verzorgen en ook moet behoeden tegen dieven en rovers. Maar de huurling doet het alleen voor zijn eigen genot. Voor de poen. Om er zelf beter van te worden. Om gezien te worden. Als het er echt om spant, er komt een bende boeven de stal binnen om de schapen te pikken of er komt een roedel wolven om een ravage aan te richten bij de schapen, dan gaat die huurling ervandoor. Hij is niet echt de herder. Hij is per slot van rekening maar ingehuurd. Hij is niet de eigenaar. Begrepen ze het eerste beeld van dieven en rovers nog niet helemaal, dit begrepen ze zeker wel! Dit stond letterlijk in hun Bijbels! In het oude testament! Ezechiel 34 spreekt erover dat de herders, de leiders van het volk niet goed voor de schapen, voor het volk zorgen! Toen konden ze wel door de grond zakken…. Maar het veroorzaakte nog meer dan alleen dat. In Jezus uitspraak “Ik ben de goede Herder” zit ook de verwijzing naar hetzelfde tekstgedeelte dat God Zelf zijn schapen bijeen brengt en voor ze zorgt! Dat God dus Zelf de Herder wordt!(Ez. 34:11). Wederom, de titel van de preek, een “Ik ben” uitspraak, dat al refereert naar de God van Israel die zich zo noemt, Ik ben die herder die beloofd is, ik ben God. En ultiem is het claimen van het zijn van God en Gods Zoon de reden dat Jezus gekruisigd is. En wederom is dit in het Johannes Evangelie een duidelijke onderstreping van wat Johannes keer op keer doet, duidelijk laten zien wie Jezus is… Hij is God. Hij is de goede Herder, die Zelf Zijn schapen bij een brengt. “Brengt de schaapjes veilig naar de stal…”
Ik ben de Goede Herder.
In het Grieks, hoe dit Bijbelboek voor het eerst geschreven is, betekent goed zoveel meer dan ons “goed”. Het betekent zoveel als: “De beste”. Ik ben de beste! De beste herder die er maar is.
In dit leven zijn er veel mensen die jou of u willen herderen. Die u willen leiden. Ideeën en ideologieën ten overvloede. Je kunt kiezen uit:
- De sterren, astrologie
- Tarot
- Boedah
- Materialisme
- Activisme
- Drugs
- Sex
- Televisie
- Gevoel
- Macht
- Liberalisme
- Socialisme
- Ietsisme
- Nihilisme
- Atheëisme, er is geen god, doe wat je wilt, straks is alles voorbij
- Etc
Een eindeloze reeks. En wat wel eens goed is om je te realiseren is dat het niet alleen en uitsluitend de overduidelijke zonden, of dwalingen zijn die ons willen herderen. Vanuit Christelijk gedachtegoed is veel van wat ik zojuist opsomde wel helder dat het niet goed is. Maar ook voor Christelijke mensen, en ook voor toegewijde Christenen is er wel degelijk een lijst die je zou kunnen maken. Wist je dat het de gelovigen waren ten tijde van de uittocht van het volk Israel uit Egypte die het gouden kalf maakten? Een afgodsbeeld? En dat ze letterlijk zeiden: “Die heeft ons uit Egypte geherderd?”
Dus wie zijn eigenlijk onze Christelijke “nepherders”?
- Als ik geloof zal ik rijk zijn? Rijkdom herdert mij wel door het leven, of,
- Zal ik een echtgenoot vinden? Hij/zij helpt (herdert) mij door het leven, of,
- God wil dat ik gelukkig ben? Geluk, dat het allemaal een beetje makkelijker gaat, dat herdert mijn leven. En God is slechts een middel om bij deze vervormde herders/huurlingen te komen.
Drie korte voorbeelden van Christelijke overtuigingen van hoe God is, die niet waar zijn. Toch houden mensen zich eraan vast. Of een mix met de vorige opsomming. Een mix tussen Christen zijn en activist, of Christen zijn en socialist, of Christen zijn en liberaal etc. Laat je je dan leiden door de Goede Herder, of door een ideologie? Niet dat er iets mis is met politiek of actief op te komen voor mensen, rechten en andere dingen, maar wel met waar je je door laat “herderen”. Maar ik zeg tegen u allemaal: “Luister naar de Goede Herder”
De lijst van huurlingen, slechte herders, is eindeloos….. En al wat ze doen is je weghouden van de Ene Goede Herder. En daar zit de brug met de Farizeeën ook in. Al wat die deden was mensen weerhouden om Jezus te volgen, om in Hem te geloven, ze spiegelden mensen onwaarheden voor. Jezus noemt hen zelfs kinderen van satan (Joh. 8:44). En dat is met de lijst die ik net opsomde niet anders. Alles is uitsluitend en alleen gericht om je bij je herder vandaan te houden, om veel lawaai te creëren zodat je Zijn stem niet hoort wanneer Hij jou roept, om je over te leveren aan die vernietigeraard, that is it! Dat is geen vrolijk Evangelie. Maar dat is het Evangelie. Het goede nieuws is dat Jezus vandaag tegen u en tegen mij zegt: Ik ben de Goede Herder! Ik ben de Beste Herder! En Mijn schapen? Die horen Mijn stem! (Johannes 10:4)
Verhaaltje van veehouder Sake. Ik herinner me mijn stagetijd op de landbouwschool nog. Ik was melkveehouder, koeienhouder, in opleiding en de boer waar ik werkte die had 100 koeien en 100 schapen. En de schaapshond die hij had, een echte Border-collie, mocht nooit mee naar de schapen, waarom? Omdat dit alleen onrust creëerde vond hij. En blijkbaar vond hij mij ook nog niet rustig genoeg (ik ben ook beter met koeien) want hij ging alleen, in zijn eentje en zonder hond, naar zijn schapen. Ik vergeet het mijn hele leven niet meer. Hij ging het weiland in, ik kwam van een afstand, hij stond bij het hek, open, en deed het geluid van schapen na: “bèèh!” Nou ik wilde enorm in de lach schieten, ware het niet dat die beesten, en het weiland was écht groot, van heinde en ver naar hem toekwamen! Wij hadden op de boerderij ook een paar schapen en hadden lokvoer nodig om dit te kunnen, hij deed dit zo! Dit beeld gaat nooit meer van mijn netvlies, maar belangrijker, het beeld verdwijnt nooit meer uit mijn hart. De schapen horen de stem van de Herder.
Jezus is de beste herder. En hij roept jou vandaag. Of je nu als ongelovige hier binnen gestapt bent, als zoekend of dwalend schaap of dat je leeft met God. Hij roept jou vandaag en zegt: “Ik Ben de Goede Herder”
Verhaal een man die overleed aan kanker. Ik was bij iemand in het ziekenhuis, jaren geleden was dit. Ik vergeet nooit, nooit, nooit weer de aanwezigheid van de Goede Herder in dat ziekenhuis. En je mag Cornelly navragen hoezeer ik ziekenhuizen haat, ik kom er altijd doodmoe vandaan. Maar deze keer was het alsof ik er opgeladen vandaan kwam. Zo’n sterke aanwezigheid van God. En de man die zei: “Ik ben klaar om naar mijn maker te gaan, ik ervaar vrede, de vrede van Jezus diep in mijn hart”. En hij legde de hand op de Bijbel, de woorden van God, en zei, hier put ik elke dag uit en God is bij mij”. Geen teleurstelling, geen spijt, wel pijn en moeite, maar geestelijk oersterk. Jezus is echt de beste Herder, ook aan het einde van je leven…
Verhaal bij persoon die stierf in verzorgingstehuis. Ik was in een verzorgingstehuis om bij iemand te zijn die stervende was. Ik wist me er geen raad mee. Eerder had ik met die persoon gesproken, en het had mij een tweeledig gevoel bezorgd. 1: Wat een spijt en verdriet en slechte keuzes waar deze persoon nog aan zou moeten werken, wat een rampleven! Dat dacht ik echt! En, 2: Die dingen worden in dit restje leven dat de persoon rest niet meer opgelost, dat weet ik zeker, maar het geloof in Jezus is oprecht en Hij zal die persoon genadig zijn. Deze persoon hoort bij de Goede Herder. Dit was de ervaring eerder toen de persoon nog niet stervende was, en nu was de persoon stervende. Ik las in mijn Bijbel, en hoorde nog een rustige ademhaling, af en toe stokte het, en dan werd het weer rustig, precies zoals dat klinkt als iemand sterft. In het begin was het even wennen, maar naar enige tijd was ik eraan gewend en kon ik lezen. Ik geloof dat het de stem van de Goede Herder was die mij ertoe bracht om uit de Bijbel voor te gaan lezen. Ik had niet het flauwste benul wat en dacht aan de woorden van Billy Graham: “Ik heb het einde gelezen, we win”. Dat is het, het einde, dus het laatste boek uit de Bijbel, Openbaring, dat moest ik lezen. Openbaring 21: 4 Hij zal al hun tranen drogen. Niemand zal meer sterven, en er zal geen verdriet en geen pijn meer zijn. Want alles van vroeger is verdwenen.’ En: 5 God, die op zijn troon zat, zei: ‘Ik maak alles nieuw.’
Ik las door en tijdens het voorlezen kreeg de persoon een vrede en een glimlach over zich heen, dat is niet normaal meer. Deze persoon is bij de Goede Herder.
Over mezelf. Jaren lang heb ik mezelf vermoeid met dat lijstje wat ik eerder noemde. En negeerde ik de stem van de goede Herder, gewoon omdat ik net als ieder ander mens, zonder een enkele uitzondering, een rebel ben. Totdat Hij mij overwon met Zijn Liefde, geduld en goedheid. Ik heb geen flauw benul hoeveel er van mij of van God in zit. In hoe verre het van onze respons afhangt, of hoe lang we het kunnen volhouden om tegen Hem te vechten. Geen antwoord. Ik weet wel dat Hij degene is die ons eerst heeft liefgehad en dat het dankzij Hem is, die Goede Herder, die zijn leven geeft voor zijn schapen, niet zoals die andere flutherders die je leven willen pikken, nee, Hij die zei tegen God: “Papa, stuur mij, laat mij die parel winnen, die schat, die bruid, die mensen die we gemaakt hebben en die op ons lijken, maar reddeloos, reddeloos, verloren zijn. Als schapen zonder herder. Ik geef alles over aan hen. Ik geef Mijn leven. Ik zal een Goede Herder zijn.” “Dat is goed Zoon”.
Als je Zijn stem hoort. Met Hem meegaat, zal Hij je leiden naar goede weiden. Zal Hij je dorst lessen. Zal Hij je leven geven in alle volheid (vers 10). Geen makkelijk leven. Er is geen hint in de hele Bijbel en niet in het nieuwe Testament dat je een gemakkelijk leven krijgt. Nee, eerder het tegenovergestelde. Mensen je verwerpen om het geloof, tegenslagen, stormen die het leven geeft, de verhalen van mensen zojuist die stierven, tenzij Jezus terugkomt, zullen we daar allemaal nog doorheen moeten gaan… Maar leven in volheid, is in de nabijheid van Hem, je wordt door de Herder meegenomen naar rustige wateren, groene weiden. Hij is er bij. Hij leidt je leven. Hij herdert je. Niets of niemand anders. Je kiest wel zelf, welke stem je achteraan gaat. Dagelijks. Maar Hij spreekt als een Goede Herder door de Heilige Geest tot je. Hij gaat je voor.
Ik heb sinds mijn bekering nog veel in de woestijn verkeerd. Dat het dor leek, geestelijk. Het gevoel van richting ontbrak. Dat er tegenslagen waren. Soms door 1 eigen schuld en toedoen, gewoonweg ongehoorzaamheid dus. Soms doordat 2 God me ergens doorheen wilde laten gaan om me iets te leren en soms 3 heb ik geen flauw benul wat ik ervan moet maken. En alle drie de opties kom je in de Bijbel tegen. In de Bijbel moesten herders vaak schapen herderen in de woestijn, bijvoorbeeld Mozes. Ik realiseer me pas achteraf dat in elke moeilijk toestand, iedere woestijnperiode, Jezus als de Goede Herder me al voorgegaan is. Elke beproeving of tegenslag was Hij mee bekend, daar was Hij al doorheen gegaan: Genegeerd voelde door ouders? Jezus werd aan het kruis verlaten door Vader God. Afgewezen door een grote liefde? Jezus werd door jou en door mij afgewezen. Elke tegenslag op mijn pad, moeite met banen en geld, Jezus was daar al, Hij werd arm gemaakt voor mij. Elk kruis dat ik te dragen heb gehad of te dragen krijg, is al gedragen doordat Hij het Kruis gedragen heeft. Dit is wat het betekent dat de Hebreeënschrijver zegt dat Hij in ALLES met ons mee kan voelen, Hij is ons in ALLES voor gegaan. En als we Hem volgen in ALLES, ook het niet leuke, dan volgen we Hem ook in de opstanding en het eeuwig leven. Maar Hij is ons voorgegaan, altijd, en Hij is de Beste, altijd. Hij IS de Goede Herder.
