De lokale kerk is Gods plan
Zo zal nu door de kerk de veelkleurige wijsheid van God bekend worden (Efeze 3:10vv). Gaat over de wereldwijde kerk, de universele kerk gevormd door ieder oprecht gelovige in Christus (definitie Wayne Grudem) en gericht aan een plaatselijke kerk, Efeze, gefundeerd door het apostolische werk van de apostel Paulus en geleid door een team van oudsten. Op grond van de Bijbel geloof ik dus niet dat een paar Christenen samen kunnen zeggen dat ze een “kerk” zijn. Dat is alsof je onderdeel van de marine bent, op zo’n groot schip zat om een grootscheepse actie, een missie, uit te voeren, je stapt ervan af met 2 of 3 man, in een rubberbootje, en je probeert je eigen “ding” te doen.
Inleiding Koos
Opgegroeid in een christelijk gezin dat naar de kerk ging was de kerk voor Koos een gebouw, een plek, waar je zondag heen moest, pepermunt at tot je er buikpijn van kreeg en als hij niet stil genoeg gezeten had kreeg ie straf wanneer de dienst afgelopen was. Wist hij veel.
Weer iets later, ongeveer toen Koos 11/12 was, moesten ze ineens naar een andere kerk. Heel ver weg, met diensten die tot 3 uur konden duren! Hij begreep er niets van!
Wat hij ook niet begreep waren de eindeloze discussies over verschillende kerken. En dan met name de discussies thuis. Voor Koos was al heel jong één ding helder als glas: “Als dit de kerk is, geef mijn portie maar aan Fikkie. Daar pas ik voor.”
Gods plan
Maar Gods plan met Koos was nog niet klaar. God had hem namelijk op het oog. God heeft mensen op het oog. “Kom!” zegt de Drie-enig God ergens lang geleden in de geschiedenis, “Kom! Laten Wij mensen maken, mensen die op ons lijken, die ons reflecteren.
Genesis1:26 en 31 En God zei: “Laten We mensen maken, mensen die op Ons lijken. Ze zullen heel erg op Ons lijken. 31 En God keek naar alles wat Hij gemaakt had en het was heel goed.. (Basisbijbel)
We kunnen lezen hoe goed het was. Hoe de mensen met God optrokken (Gen.3:8). En dan de scheiding. De zondeval. Het begin van de ellende. De mensen keren zich af van God, trekken hun eigen plan, ze eren God niet, ze gehoorzamen Hem niet, maar laten zich leiden door de tegenstander van God, ze laten zich leiden door hun eigen zelfzucht, lusten, haat, leugens, roddel en het gevolg is dat ze zich verstoppen voor God. Ze bedekken zelfs hun lichaam! Alsof dat iets helpt! En dan de stem van Papa. De stem die door de eeuwen heen echoot: “Adam! Adam! Waar ben je!?” (Gen.3:10)
God had mensen de opdracht gegeven om te heersen over de aarde en de aarde vol te maken. Maar deze mensen, die ineens ver van God verwijdert zijn, moeten niet voor eeuwig leven en de aarde de vernieling in helpen, dus geeft God dat de mens komt te overlijden (Gen.3:22, 6:3 en 11:6). Het gevolg van zonde: Dood.
De status van de weggedraaide Koos is dood. Hij verstrikt net als ieder mens sinds Adam en Eva waar we net over hoorden in zonde en een dode toestand. Relaties mislukken, lichamelijke ongemakken, isolement, haat, diefstal: “Ach die belastingdienst, die hebben genoeg van mij gepikt, dit houd ik achter.”
En net als de meesten van ons, had Koos zoiets van: “Hemel en hel? Mensen ten prooi gevallen tot zonde in het Bijbelboek Genesis? Wat kan ik daar aan doen?” Wie denkt wel es zoiets? Ik wel eens eerlijk gezegd. En dan heb ik een perspectief verlegger nodig, een nieuw inzicht. Ineens zo’n mega grote spiegel die uit de hemel naar beneden komt, je ziet jezelf en je hoort je geweten: “Die Adam, die Eva, die mensen ver gevallen van Gods nabijheid, van Zijn schoonheid, ja, zoals de Bijbel leert, van Zijn Glorie (Romeinen 3:23 Engelse vertalingen bijv. NIV) ver weg verwijdert zijn, die mens. Dat ben jij.”
Koos, die de kerk adieu gezegd had kreeg zo’n “spiegelmoment”. De Bijbel leert ons dat het de Heilige Geest is, die in ons aan het werk is, wanneer Hij ons overtuigt van zonde (Joh. 16:8-9).
Koos leerde dat hij het niet alleen kon. Hij leerde dat hij niet “goed” was. Dat hij stiekem een beetje Adam was. Of stiekem een beetje veel. En het belangrijkste: Hij had een ontmoeting met Jezus. Hij leerde de Here Jezus kennen van heel dichtbij. En vanaf dat moment had hij een brandend hart dat meer mensen Jezus zouden leren kennen. Paar weken geleden: Brandt je hart? En een aantal maanden geleden had ik Koos ook naar voren gehaald en verteld hoe hij door zijn geloof “Heilig” verklaard was. Heilige Koos. Sint Koos. Alleen door geloof Sola Fide. Zelfs al doet hij nog een hele berg slechte dingen. En vanuit het geloof en vanuit die heilige positie verandert hij stukje bij beetje. Hij doet de jas van zijn oude leven steeds meer uit en trekt de jas die in balans is met zijn nieuwe leven als heilige, steeds meer aan.[1] Maar Koos, de veranderde Koos, staat nog half verscholen achter de banner, want de kerk, tja, wat moest hij daarmee? “Ja maar de kerk dan, Mijn Bruid?” “Hoezo kerk? Dat is toch niet belangrijk?” “Jawel, ik gaf Mijn leven voor haar.” (1Kor.6:20 en Openb.5:9)
Mike Betts
De leider van onze familie van kerken is Mike Betts. Hij heeft een boek geschreven wat het “manifesto” van onze familie is. Oftewel, wat belangrijk voor ons is. Hij beschrijft in het boek onder andere zijn bekeringsverhaal en kennismaking met de kerk. Niet zo dramatisch als Koos’ ervaringen met de kerk maar toch. Mike komt tot geloof in een zeer ouderwetse kerk. Een kerk die, ondanks goede dingen die er ook zijn, niet in staat is mensen te winnen voor Jezus. Een stukje uit de introductie van het boek van Mike Betts nadat hij verteld heeft dat hij in zijn fantasie massa’s mensen tot geloof ziet komen in Jezus, duizenden tegelijkertijd: “Wat ik snel ontdekte was dat hoewel er nieuwe Christenen geboren werden, zij gezonde families (=omgevingen met Christenen om in fellowship mee te leven) nodig hebben om in op te groeien. Als jonge Christen was ik enorm toegewijd en betrokken aan evangelisatieactiviteiten en was ik regelmatig gefrustreerd over het feit dat zoveel mensen echt het evangelie ontvingen en een keus maakten voor Jezus, maar vervolgens van het geloof afvielen zodra ze de lokale kerk ontmoetten. De lokale kerk was kompleet irrelevant geworden voor hen; vaak erg vastgeroest in tradities, wettisch, niet hartelijk naar buitenstaanders, en er was meestal helemaal geen gevoel van Gods aanwezigheid in hun midden, de kerk bood vrijwel niets aan om het vuur brandende te houden, het vuur dat ontstoken was tijdens die evangelisatieactiviteiten. Mijn conclusie was eenvoudig: De kerk was eerder een hindernis om mensen tot leerlingen van Jezus te maken dan een hulp.”[2] Een realiteit die 40 jaar geleden in vele kerken bestond. Mensen gingen uit gewoonte. Kinderen groeiden erin op. De wereld was in een stroomversnelling van veranderingen geraakt. Denk maar aan de jaren na de tweede wereldoorlog, de jaren ‘60 en ‘70, seksuele revolutie, vrijheid blijheid, het niet erkennen van gezag, leegloop van de kerk die toen in volle gang was. En in die context kon de kerk niets anders dan met lede ogen toekijken naar wat er gebeurde. En wanneer iemand dan tot geloof kwam, Jezus leerde kennen. Een passie ontwikkelde voor de naam van Jezus. Een passie dat mensen Jezus leren kennen. Een passie voor Zijn Naam! Een hart dat brandt! Dan ging je bij andere organisaties die daar hun specialiteit van hadden gemaakt om op originele wijze mensen over Jezus te vertellen. Via drama en toneel, straat evangelisatie, inloopkoffiehuizen, speciale evenementen noem het maar op. Denk aan organisaties als Youth for Christ, Youth with a Mission, of The Navigators. En iemand die een drang had tot zending, mensen over Jezus vertellen, die gaf niet zelden, de moed op om in de sterk seculariserende wereld in het westen dit handen en voeten te geven en ging naar andere plaatsen in de wereld. Evangelisatie en Zending werden losgekoppeld van de kerk in zijn algemeen en losgekoppeld van de lokale (plaatselijke) kerk.
Mike Betts:
“Toen ik Christen werd was ik erg actief met Youth for Christ omdat om eerlijk te zijn de kerk een grote puinhoop was.” “Rubbish” is het woord dat Mike hier schrijft. En als je Mike kent, een fatsoenlijke “civilised” Englishman, dan geeft het feit dat hij deze taal bezigt, het nog meer gewicht. “Het vuur om te doen wat we deden was het Evangelie delen met meer en meer mensen zodat meer en meer mensen Jezus konden leren kennen. Dit was de wereld waarin ik terecht kwam toen ik Jezus had aangenomen als Verlosser. Dit was wat ervoor zorgde dat ik passie had. Ik dacht: “Hoe kunnen we dit goede nieuws delen met meer en meer mensen?”
“Deze passie is waarom ik een gigantisch respect heb voor organisaties als net genoemd [Youth for Christ, Youth with a Mission en Navigators][3], want ik begrijp hen. Ik begrijp wat het drijft.[4]
Zelf kom ik uit een situatie waarin nooit eenheid geweest is over de kerk. Ik werd gegrepen door het Evangelie, ervoer een duidelijke roeping, mijn hart stond in brand. Ik las over mensen met een geweldige roeping en die een geweldig werk voor God deden. Ik las de biografie van Billy Graham die machtige campagnes deed, tot op het aantal van een miljoen toehoorders! Waar duizenden een keus voor Jezus maakte en ik dacht: “Dit is fantastisch!” “Ja maar de kerk dan, Mijn Bruid?” “Hoezo kerk? Dat is toch niet belangrijk?” “Jawel, ik gaf Mijn leven voor haar.”
God heeft mensen nog altijd op het oog. Ook na de grote scheiding die er geweest is tussen God en mensen. En de hele Bijbel vanaf Genesis tot in het laatste boek in de Bijbel, Openbaring, gaat over God die de mensen op het oog heeft. Dat Hij een plan heeft om Zichzelf weer te verzoenen met de mensen. Dit plan begon al op het moment van de grote scheiding in Genesis drie. Namelijk God beloofde dat door de vrouw de slang vermorzeld zal gaan worden. Dit verwijst naar de Here Jezus, geboren uit Maria, die satan ontwapend heeft. En zo verwijzing naar verwijzing tot die grote dag dat Jezus daadwerkelijk geboren wordt. Tot die dag dat Hij daadwerkelijk alle schuld en zonde op Zich nam aan dat kruis zodat wij in het reine met God kunnen komen. Hoe? Door ons vertrouwen op Jezus te stellen. Door te kijken naar Hem die aan dat kruis hangt, vernield, gebroken, geslacht, gedood, geofferd voor mij (Jes.53 en Joh.3:14-16). Voor u. Het plan van God dat erop gericht is zoveel mogelijk mensen in Zijn tegenwoordigheid te brengen, voor eeuwig. Die samen met Hem, de Drie-enig God zullen leven. En de dood die gekomen is wat ik vertelde aan het begin, is onttroont, heeft geen macht meer, omdat Jezus de eerste is die nadat Hij voor ons zo geleden heeft, weer opstond uit die dood!
Weet je vrienden. Weet u. Die cryptische moeilijke tekst op de banner, de veelkleurige wijsheid, is niet zo moeilijk meer als je het goede nieuws van God begrijpt. Wijsheid is het tegenovergestelde van dwaasheid, van domheid. Het is iets goeds. Dus ook het tegenovergestelde van slecht. Toch? Wanneer iemand wijs handelt in een situatie dan weten we dat en wanneer iemand dwaas, dom, handelde, dan weten we het allemaal. En die veelkleurigheid is niets anders dan dat het een wijsheid is met veel aspecten. Als ik zeg dat mijn vrouw een veelkleurig karakter heeft, dan bedoel ik dat ze vele aspecten heeft. Ze is niet alleen oneindig geduldig, liefdevol en zorgzaam, genadig, overvloedig dit alles gaat gepaard met een karakter van vurigheid, duidelijkheid, een verlangen naar waarheid, niet bang de waarheid te zeggen. Veelkleurig.
Het Evangelie is Gods wijsheid, het Evangelie is eenvoudig maar toch veelkleurig
Op de banner de tekst uit Efeze. De veelkleurige wijsheid van God is het Evangelie. Is dit goede nieuws. Dat ook al vinden mensen die niet geloven het nogal dwaas om Jezus te volgen, en je leven aan Hem toe te vertrouwen, in Gods ogen is dit wijsheid. De veelkleurigheid zit hem erin dat deze wijsheid, dit plan, dit slimme plan zelfs, al bekend was bij God vóórdat Adam en Eva zelfs maar uit de klei getrokken werden. Vóórdat ze zelfs maar dachten om te zondigen en de grote scheiding tussen God en mensen te veroorzaken. Vóór dat Koos koos om te leven zonder kerk en God? Adieu God? Vóór dat ik dacht: “Ik dop mijn eigen boontjes wel.” De veelkleurigheid zit em erin dat God Zijn plan ontvouwde al vanaf Genesis 3, rechtdoor Genesis naar Abraham, Izaak en Jakob. Dwars door de omzwervingen, de redding uit Egypte en de landing in het beloofde land. Dwars door de voortdurende herinnering naar het feit dat er bloed vergoten moet worden als straf op de zonde van de mensen. Dwars door de tijd van Rechters en later de Koningen van Israel heen. De veelkleurigheid laat zien dat er in het plan van God dat Zich ontvouwt er ook niet Israelieten in opgenomen worden, denk aan Ruth die de overgrootmoeder van koning David is en de bloedlijn van Jezus is en nog meer voorbeelden. De veelkleurigheid van deze wijsheid, het goede nieuws, het plan van God, dat Hij al bedacht had vóór u of ik überhaupt maar konden denken, komt tot uiting omdat de profeten telkens weer de Redder, de Messias beloven. De veelkleurigheid zit hem er in dat God begint met Abraham, een zonneaanbidder, een heiden, het woord Israeliet of Jood was toen nog niet eens uitgevonden, uitkoos, hem beloften gaf die hij nooit in zijn leven heeft zien uitkomen, namelijk een hemels Jeruzalem. En dat door hem het volk Israel ontstaat. Uit deze man die geen kinderen kon krijgen. De veelkleurigheid zit em erin dat het volk Israel de opdracht had om als Zijn volk Gods grote daden te verkondigen: God heeft ons uit Egypte bevrijd!! Wie heeft zo’n God! This IS OUR GOD!
De veelkleurigheid zit em erin nadat al die eeuwen God zich aan Israel liet zien en ze Hem konden kennen, Jezus kwam en stierf voor iedereen! (Joh.3:16)Iedereen! De veelkleurigheid zit em erin dat Jezus naar God is gegaan zijn Geest stuurt om ons toe te rusten, om ons in de nabijheid van God te laten leven, om ons te troosten en om een voorproef, een onderpand te geven van de tijd die komt als we Hem van dichtbij zien! De veelkleurigheid zit em erin dat God ons die Geest geeft, Jezus bij God is en wij , de kerk, Zijn Lichaam, de opdracht hebben om dat te doen wat Jezus begonnen is namelijk mensen verzoenen met God! En dit is niet alleen maar mensen redden doordat ze hun leven aan Jezus geven. Niet alleen maar dopen zoals we over een aantal weken gaan doen. Maar mensen over Jezus vertellen, hun dopen en ALLES te leren wat Jezus ons leerde! Zodat levens veranderen, mensen in fellowship leven, in de nabijheid van God in een familie dat een zinderende familie is! Een zinderende kerk waarvan de mensen zeggen: Hee die kerk was toch dood? De kerk, nadat zij jarenlang in de marge van de maatschappij wat halfslachtig overleefd heeft, hebben we toch inmiddels over het randje in de klif geduwd en ze viel toch in vrije val naar beneden? Wat is dit? Dit zijn mensen die stralen!? Dit zijn mensen die voor elkaar zorgen!? Dit zijn mensen die weten hoe je moet leven!? Dit zijn mensen die weten waar ze vandaan komen, waar ze naar toe gaan, en het maakt niet uit wat er in de wereld gebeurt ze blijven lachen, ze blijven bidden, ze blijven vol vreugde want ze hebben een hoop, een hoop die ik niet heb, die wij niet hebben, wat is dit!? Dit is de Kerk! De Kerk is de ENIGE Hoop van de wereld.
Wij zijn de mensen die die veelkleurige wijsheid vertellen aan mensen. Het is onze taak, onze opdracht, ons mandaad. Een mandaad gegeven van die ene opperbevelhebber: Onze Here Jezus. Dit is het Goede nieuws, dit is het Evangelie, this is the Gospel, and we have to share it. Wij delen dit want wij zijn de Kerk. Amen.
En weet u? Toen Koos over zijn verdriet van de kerk uit zijn jeugd heen was, en inging op de roep van Jezus: “Koos, hoe zit het met Mijn Kerk, Mijn Bruid?”
Antwoordde hij: “Vergeef me, U houdt van Uw Kerk, laat mij mijn plaats zien in dat geheel. Laat me mijn plek zien waar ik U kan dienen, de plek in de kerk kan innemen zodat U blij met mij bent.” En Koos is hier als lid van de lokale kerk om mee te doen in die opdracht: Mensen het Goede Nieuws van Jezus vertellen, laten zien door Woorden, Wonderen en goede Werken. Hier vindt hij zijn doel, zijn bestemming.
En Mike Betts? Hij had al gezien dat de “follow up” van mensen die tot geloof kwamen tijdens evangelisatie problematisch was. Hij had ook gezien dat de “oude” kerk deze mensen niet op kon vangen. Wanneer er iets nieuws gebeurt zoals met nieuwe wijn en je stopt dat nieuwe in een oude structuur, een oude context, zoals de jonge wijn in een oude leren wijnzak. Dan beweegt dat jonge, dat nieuwe, die oude uitgedroogde structuur van die oude uitgedroogde wijnzak kan dat niet aan en barst. En zo gaat én de zak kapot, en de jonge, kostbare wijn verloren. Hij kwam onder het onderwijs van Terry Virgo die liet zien dat er herstel van de kerk noodzakelijk is. Hij onderwees vanuit de Bijbel wat Genade was, hoe de Doop in de Heilige Geest eruit zag, de Kerk, aanbidding, fellowship, missie en alles viel op zijn plaats. Het was alsof het licht aanging.
“Het werd me opeens duidelijk hoe de Bijbel laat zien dat het Gods plan is om de kerk te gebruiken mensen tot Jezus te brengen. Dit door de pracht van het kerkleven in Christus heen.”[5]
Oftewel. Jezus aanwezigheid op deze aarde is Zijn Lichaam, de Kerk, en dat zijn wij, en dat trekt mensen aan.
Koos kwam terug bij de kerk omdat God hem een hernieuwde visie gaf op kerk. Mike leeft voor de kerk omdat zijn passie voor evangelisatie en mensen bereiken voor Jezus uiteindelijk het meeste effect heeft wanneer er gezonde kerken zijn. Nieuwe contexten, nieuwe zakken, voor heel veel nieuwe jonge wijn.
En ik? “Arjan, hoe zit het met Mijn Kerk, Mijn Bruid?”Ik kwam tot inzicht dat Jezus zich overgegeven heeft voor de Kerk, Zijn Bruid. Als ik van Jezus houdt hoe kan ik dan niet van Zijn Bruid houden? Ik kwam en kom voortdurend in situaties waarin Christenen, oprechte mensen, afhaken omdat de kerk irrelevant geworden is. Of zelfs waar de kerk haar rol niet vervuld, mensen niet onderwijst wat Jezus ons onderwijst, waarin kerkleiders hun plaats als leider niet innemen en de hele organisatie lijdt, lijdt aan onduidelijkheid en de waan van alle dag. Waarin kerken geen visie hebben, niet meer weten waarnaar toe ze op weg zijn, dat ze een missie hebben, zonder visie gaat een volk verloren zegt de Bijbel. En mijn roeping, wat ik in het begin noemde, is simpelweg om het volk van God, de kerk de Bruid van Jezus te leiden. En dit is wat ik doe. Wij zijn de kerk. Wij Zijn Gods wil en het is Zijn wil dat de Kerk Zijn veelkleurige wijsheid aan de hele wereld laat zien!
De plaatselijke kerk, de lokale kerk is de enige hoop van de wereld.
Koos’ verhaal is verbonden met wie hij is in de Kerk, met hoe hij God dient.
Mike’s verhaal is verbonden met wie hij is en hoe hij het netwerk van kerken leidt.
Mijn verhaal is verbonden met wie ik ben en wat ik doe en hoe ik de kerk leidt.
Wat is uw verhaal?
De lokale kerk is Gods plan.
[1] Zie de boodschap van 28 februari 2016 “De Jas” op www.evangelischekerk-utrecht.nl onder “Resources”.
[2] Mike Betts, Relational Mission, a Way of Life, pagina 5
[3] Als voorbeeld toegevoegd door vertaler
[4] Mike Betts, Relational Mission, a Way of Life, pagina 64
[5] Mike Betts, Relational Mission, a Way of Life, pagina 6
