Goede voornemens?
Wat moeten mensen weten na de preek? Dat er maar één allesomvattend doel is in het leven: Christus kennen!
Wat moet men doen? Verleden achterlaten, focus op de toekomst en nu al Jezus kennen het hoogste doel maken!
Dit aan de hand van het volgende Schriftgedeelte en drie principes:
Filippenzen 3:12-16
- Vergeet het verleden
- Topprioriteit: Jezus kennen
- Leef nu!
Gemeentegroepen: Houdt jouw goede voornemens (ook die los staan van oud & nieuw!) langs deze Bijbelse principes!
De preek van vandaag heeft de titel “Goede voornemens” met vraagteken. Goede voornemens, iedereen weet wat dat zijn? Een heleboel dingen die je van plan bent te doen of juist niet meer te doen en dat gaat dan in met de ingang van het nieuwe jaar. Niet meer roken, geen alcohol meer drinken, minder eten en meer bewegen. Dat klinkt afgezaagd! Als je een preek gaat schrijven in het begin van het nieuwe jaar en je gaat preken googlen dan wordt je ermee overspoeld. Vandaar dat ik er een vraagteken aan toegevoegd heb, wel zo origineel J.
Maar, goede voornemens hebben we wel! En niet alleen aan het begin van het nieuwe jaar! Wie kent het niet? Het volgende jubileum van onze trouwdag vergeet ik écht niet, misschien moet ik sowieso een keer vaker een bloemetje meenemen, ik had niet zo uit moeten vallen tegen mijn kinderen, per slot van rekening ben ík moe, daar kunnen zij niets aan doen etc. We maken onszelf en de mensen om ons heen (partner, gezin, vrienden, anderen in de kerk, familie en collega’s) juist heel veel beloften. En? Wat beloven we God allemaal?àMeer tijd in gebed, aanbiddingliedjes zingen, stille tijd houden ’s morgens onzedelijk vroeg? Of: Niet meer die ene zonde doen die telkens weer terugkomt.
Goede voornemens om het allemaal anders te doen, iedereen herkent dit en dit is niet alleen na oud & nieuw.
In de tekst van vandaag heeft de apostel Paulus ook goede voornemens. Paulus die een groot deel van de Bijbel geschreven heeft over God, over Jezus, over de kerk en over hoe we zouden moeten leven als gelovigen. In de brief die Paulus geschreven heeft aan de kerk in Filippi, die stad is tegenwoordig een ruïne in Griekenland, schrijft hij het volgende:Filippenzen 3:12-16
12 Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop eens dat te kunnen grijpen waarvoor ChristusJezusmij gegrepen heeft.13 Broeders en zusters, ik beeld me niet in dat ik het al heb bereikt, maar één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt.14 Ik ga recht op mijn doel af: de hemelse prijs waartoe God mij door ChristusJezusroept.15 Hierop moeten wij ons allen als volmaakte mensen richten. Mocht u er op enig punt anders over denken, dan zal God het u wel duidelijk maken.16 In ieder geval, laten we op de ingeslagen weg voortgaan.
Vanmorgen haal ik uit deze tekst drie belangrijke principes die je helpen om die je helpen bij het maken van goede voornemens. Van de flip-over hebben we een “to-do list” gemaakt, een soort prioriteitenlijstje. Wie kent dit? Sommige mensen plakken allemaal post-it notes aan hun computerscherm om dingen te onthouden. Ik heb een app op de I pad die “Herinneringen heet”. Daar kan je dan op volgorde van alles op zetten en als het klaar is verwijderen. Dit is zo’’n to do list.
En de eerste die ik opschrijf is:
Vergeet het verleden!
Paulus schrijft dat hij het nog niet helemaal bereikt heeft maar dat hij volhoudt om datgene te kunnen grijpen waarvoor Jezus hem gegrepen heeft! En hij gebruikt het beeld van een hardloopwedstrijd hiervoor. De beelden van najagen, grijpen, uitstrekken en op het podium de prijs in ontvangst nemen zijn allemaal beelden uit de sport. Oké, maar, wat bedoelt hij hier dan mee, wat is zijn doel dat vóór hem ligt? Komen we straks bij terug.
Laten we beginnen bij de eerste 100% zekere factor, het stukje wat meteen duidelijk is en dat als het ware van de bladzijde afspringt:vers 13: één ding is zeker: ik vergeet wat achter me ligt en richt mij op wat voor me ligt. Is dit de eerste stap: Vergeet het verleden! Even je geheugen opfrissen: Wie was Paulus ook alweer? Die man waar wij ons Christelijke geloof (na Jezus dan) aan te danken hebben? Hij was iemand die Christenen dood wilde hebben, of op z’n minst wilde terugbekeren zodat ze Jezus zouden ontkennen. Eigenlijk precies zoals extremisten nu nog achter Christenen aanzitten. Hij noemt zichzelf de grootste zondaar van allemaal. Hij noemt zich de minste van allemaal. Deze man een Bijbelgeleerde, een prediker, een Evangelist, een Apostel, kerkenstichter en Bijbelschrijver. Gepassioneerd van Jezus en niets anders. Deze man had een inktzwart verleden.
Even je geheugen opfrissen. Wie was jij ook alweer voordat je Jezus leerde kennen? Voordat je door Hem bij je kladden gegrepen werd? Je vergooide je leven met tal van onzinnige dingen en zonde: Diefstal, er wordt nog steeds op hele grote schaal illegaal gedownload om maar eens iets te noemen, overspel, 70%van de mannen en tegen de 50% van de vrouwen kijken minstens eens in de maand iets van porno en erotiek. Dit is de gewoonste zaak van de wereld geworden. Jezus noemt dit gewoon zonde. Kwaadsprekerij, ik heb geen percentages maar volgens mij weet iedereen dat vrouwen daar hoger scoren dan mannen. Wel eens in een ziekenhuis geweest en verpleegsters horen praten met elkaar?
Ik kan er een heel lang verhaal van maken wat allemaal zonde is en hoe het ons in z’n greep hield voordat we Jezus leerden kennen.Moet ik je geheugen even opfrissen?
En dan kies je voor Jezus. Misschien heb je dat pas gedaan, misschien vorig jaar, paar jaar geleden of 10, 20 of dertig jaar geleden en dan maak je ook nog wel eens weer een fout. En iedereen kent deze stem: moet ik je geheugen even opfrissen?
Maar in dit verleden moet je niet blijven hangen of je toekomst erdoor laten bepalen want het offer dat Jezus bracht door dood te gaan aan het kruis is genoeg om alle zonden uit te wissen inclusief je toekomstige! Gewoon door geloof! En als iemand weer even je geheugen komt opfrissen. Dan denk je aan Paulus!
Dit was het eerste punt van goede voornemens: Vergeet het verleden.
Oké, verleden vergeten, check (afvinken). Dan terug naar dat doel en ook onze volgend goede voornemen op onze herinneringenlijst, onze to do list.
Topprioriteit: Jezus kennen
Paulus maakt hier duidelijk dat hij een goed voornemen heeft. Hij strekt zich uit om te grijpen waar Jezus hem voor heeft gegrepen en richt zich op wat voor hem ligt, hij gaat recht op zijn doel af: De hemelse prijs waartoe hij geroepen is. En hij voegt eraan toe dat dit voor iedereen geldt. Vers 15: hierop moeten wij ons allen richten. Dus, doen als Paulus is waar hij toe oproept en is dus niet aanmatigend. Toen ik jaren geleden begon met enige regelmaat te verwijzen wat Paulus zei en ik paste dat toe op mijn eigen leven dan werd ik nogal eens hoofdschuddend aangekeken en zei men: “Ja, dat is Paulus!” Ergens anders schrijft Paulus aan gewone eenvoudige Christenen zoals u en ik: “Volg mij, zoals ik Christus volg.” Hoe duidelijk wil je het hebben? Hier is hij ook duidelijk. (Duidelijkheid is een handelsmerk van Paulus. Zoek je een kerk, of betrouwbare leiders? Voeg je dan daar waar ze duidelijk zijn, dat is een goed teken!)Paulus is duidelijk, ook hier: “Ik houd vol om te grijpen waarvoor ik gegrepen ben en ik ga recht op mijn doel af: om de hemelse prijs te pakken te krijgen waar God mij toe geroepen heeft! En, By The Way! Dit moeten wij allemaal doen!! (Vers 15)
En wat is dit dan? Wat is dat goede voornemen? Dat grijpen waarvoor hij gegrepen is en dat doel waarvoor hij geroepen is? Wat ligt er voor hem waar hij zich op richt? (vers 13) Wat is zijn doel, die hemelse prijs? Kortom, wat is Paulus’ doel?
Het antwoord staat dezelfde brief: 3 vers 8 Want het gaat om Christus, mijnHeer. Het enige wat ik wil, is bijChristushoren (relatie) Het gaat omChristus. Daarom heb ik al het andere opgegeven. Alles wat ik vroeger zo belangrijk vond, vind ik nu totaal waardeloos.
En:
10-11 Ik wil Christus van dichtbij kennen. Ik wil sterven, net als hij, en zo één met hem worden in het lijden. Ik hoop dat ik dan ook de kracht zal voelen waarmee God Christus uit de dood liet opstaan. Ja, ik hoop dat God ook mij uit de dood zal laten opstaan. (BGT)
Hem kennen. Het woord dat daarvoor in de grondtekst gebruikt wordt gaat niet zo zeer om kennen, zoals wij Nederlanders “kennen” gebruiken. Je hebt iemand een keer gezien, bent toevallig goed in namen en huppa, je kent weer iemand meer op deze wereld! Nee, kennen gaat over relatie, over écht kennen, intimiteit, een doorgaand proces van uitdiepen van de relatie. Daar gaat het hier over!
Het volledig kennen van de Here Jezus nu en in het leven dat komen gaat. Dit is waar Paulus zich naar uitstrekt!
Hij spreekt over dit leven hier en nu, dat hij daar de kracht van Jezus wil ervaren en hij strekt zich ernaar uit om in de eeuwigheid bij Jezus te zijn.
Hoe doet deze man dit? Nu al Jezus steeds beter leren kennen en in relatie met hem leven? In het leven van Paulus zie je in ieder geval dat hij lofliederen voor Jezus zingt, zelfs in de gevangenis. En dat hij veel tijd in gebed doorbrengt, in zijn eigen huis, alleen, maar ook met anderen. En hij kende de Bijbel van haver tot gort, dat wil zeggen: Het oude testament. Kijk, we hebben allemaal deze verbondenheid, die relatie, ook nu, met Jezus nodig. Dit gaat door:
- Lofprijzing
- Gebed
- Bijbel lezen
Er is voor de gelovige maar één topprioriteit! Jezus daadwerkelijk kennen! Dat is het alles overstijgende doel waar het over gaat voor een gelovige. Paulus gebruikt hier een beeld uit de topsport voor. Als een topatleet, denk aan een hardloper, strekt hij zich ernaar uit Jezus nog beter te leren kennen. Ik houd vol, ook met zijsteek, verzuurde spieren, al ben ik helemaal kapot, ik houd vol. Mijn vrouw zegt altijd dat ze als kind leerde bij zwaar werk: “Maar ik zette em op”.
Houd vol, het stadion zit vol, de mensen staan, de finish komt in zicht. Je rent als iemand die de overwinning behaalt en ziet in gedachten het erepodium al voor je klaarstaan! Dat is de hemelse prijs die Paulus beschrijft! Je focust je daarop! En niet op wat de andere hardlopers doen, of welke kleren je echtgenoot die op de tribune zit aan heeft. Je vergeet de pijn, je vergeet de dagenlange trainingen, de harde woorden van je coaches (leiders/oudsten zijn soms als harde coaches, maar een coach is onmisbaar in de atletiek), alles, alles is gecentreerd op dat ene, die prijs, die overwinning, Jezus.
Een topsporter gaat gewoonweg voor één doel. Waar ik van houd zijn biografieën en verhalen van mensen die buitengewone dingen hebben gedaan of buitengewone prestaties hebben geleverd (en dan bedoel ik winnaars, Paulus’ beeld beschrijft iemand die de eerste prijs behaalt). Wat mij altijd weer opvalt in deze verhalen is dat deze mensen altijd een aantal zaken gemeenschappelijk hebben. Kenmerken van een topsporter:
- Ze hebben een alles overstijgend doel voor ogen
- Daar hebben ze alles voor over
- Ze stellen hun hele leven in dienst van dat ene doel
- Hun dagindeling en levensritme
- Hun eten
- Hun vrienden
- Hun familie en hun familieleven
Het treft me hoe vaak je tegenkomt dat ze een vaste relatie of stevig huwelijk hebben. Mijns inziens bovengemiddeld vaak. Je zou verwachten dat ze door verleidingen bovengemiddeld vaak de mist ingaan bij deze dingen, maar de echte, echte toppresteerders niet, die hebben discipline. Volledig in beslag genomen voor dat ene doelà De overwinning behalen, stellen ze alles in dienst daar voor.
Eén zo’n iemand is Michael Schumacher, de topcoureur van de formule 1 aller tijden. Niet van bijzondere komaf, geen bijzonder voorbeelden in zijn leven, ook het huwelijk van zijn ouders was geen bijzonder voorbeeld. Maar toch. Hij heeft altijd één vrouw gehad en dit in een wereld van snelheid en macho!
Het is bizar hoe discipline, het toelaten van inspraak van coaches, goede keuzes juist ten aanzien van relaties, bij Christenen al van jongs af aan ter discussie gesteld word. Bij Christenen gaat het er nog altijd om hoe ver je kan gaan, in hoe verre je de regels moet houden of toch wel gered bent in genade, God houdt immers van je etcetera! Terwijl wanneer je je leven naast Paulus legt, met hem mee de wedloop rent, de Formule-1 race rijdt in Ferrari, het doel voor ogen, die finishlijn, dat erepodium waar je in Jezus armen rent in volledige vrijheid, volkomenheid, intimiteit, liefde en perfectie, een doel onwaarschijnlijk mooier dan welke topsporter of coureur in deze wereld maar kan najagen. Dan, waarom staan discipline, hoe je jezelf in de kerk ziet, wat je plaats in de wereld is en met wie je omgaat (met wie je trouwt) dan zo vaak ter discussie?
Wanneer Jezus steeds de hoofdprijs is waarvoor je rent, racet, dan zou je je leven compleet in lijn brengen voor dat doel. Dat wordt een dagelijkse activiteit. Persoonlijk doe ik dit onder andere door veel tijd door te brengen zonder andere mensen om me heen in lofprijzing. Gewoon zingen, achter youtube. Het geeft mij altijd direct een sense of God, nabijheid van God. Het klinkt simpel, maar ook gewoon uit de Bijbel lezen is belangrijk. Bidden in klanktaal, tongentaal, Paulus’ deed het heel erg veel. Misschien moet je hier nog een stap in zetten. ’t is belangrijk. Zingen, lezen bidden en in tongen bidden brengen mij op die plek van relatie met God.
Ik noemde al een aantal zaken die belangrijk zijn voor topsporters (o.a. hardlopers en formule 1 coureurs) zoals coaches. Maar geen topatleet of autocoureur doet dit alleen. Als publiek zien wij hen veelal alleen. Maar ze functioneren in teams van mensen om zich heen.En al kan Schumacher geracet hebben in het team van Ferrari en Mercedes, dus teams kunnen wisselen, hij had ook altijd vertrouwelingen om zich heen, zijn eigen management, die niet wisselde. Je hebt ook in deze race committed, echte , toegewijde vrienden nodig. Geen keus. Een term die ik hoorde is “Rugged Commitment”. Oftewel: Robuuste toewijding. Wat voor soort toewijding is dit? Het soort dat wanneer je niet voldoende uit de preek haalt of uit de gemeentegroep dat je afhaakt? à Dit is juist de bedoeling, dat je er op een gegeven moment niets uithaalt!!! Of het soort dat u altijd alles op alles zet in commitment? Ik mis dit in kerken, niet alleen hier, maar in breder verband. De verhalen van mensen die ofwel de kerk verlaten ofwel de beweging waar wij bij horen of andere bewegingen zijn letterlijk eindeloos.
Ik ben een one-track figuur. Iemand in ons team zij eens dat ik tunnelvisie had, waarop mijn antwoord eenvoudig was: “Mensen met een duidelijke visie (duidelijke richting) worden vaak tunnelvisie verweten”. Dit is één op één. Ik ben een one track minded figuur. Dit betekent dat ik maar een paar dingen écht belangrijk vind. En als het om de kerk gaat stijgen daar twee bovenuit:
- Onderwijs, mensen moeten opgebouwd worden in de juiste theologie, hier wijd ik op deze plaats nu niet over uit.
- Rugged Commitment. Robuuste toewijding, oftewel: Niet opgeven of weggaan bij tegenslag. En dit is los van of je wel of niet gelijk hebt. Ik ben er van overtuigd dat dit is wat de bijbel leert en ik ben er van overtuigd dat dit bovenaan staat als reden waarom het werk van de kerk en het koninkrijk van God zo traag verloopt of zelfs stagneert.
Concreet houdt dit in dat wanneer u uw topprioriteit juist hebt, u zich toewijd aan de mensen om u heen waar God u heeft geplaatst. Dit zou prioriteiten stellen wanneer je gemeentegroep hebt en ook iets anders makkelijk moeten maken. Deze fellowship kun je niet zonder in het steeds beter leren kennen van Jezus. Of wanneer je leider bent en gevraagd wordt voor iets, eventueel een keer op een zaterdag.
Dus, geen sporter of toppresteerder in welke sport of business dan ook racet of rent alleen. Deze hebben allemaal teams om zich heen, mensen met inspraak in hun leven om hen te helpen de finish te halen. U heeft de kerk om u heen.
Over de topprioriteit nog het volgende citaat:
Het is geweldig om te zien dat iemand door en door fanatiek is voor één alles overheersende passie. Zo`n iemand is zeker weten oersterk […] Iemand met één doel staat stevig! Levens met heel veel verschillende richtingen zijn als water dat in ontelbare stroompjes uitwaaiert, geen stroompje is breed genoeg, of diep genoeg om ook maar het kleinste bootje in te laten varen; maar een leven met één doel is als een machtige rivier dat loopt tussen de oevers, dat een ontelbaar aantal schepen naar de oceaan brengt en dat vruchtbaarheid verspreidt op de oevers. (Spurgeon)
Zo’n iemand was Paulus!
Paulus had zijn prioriteiten op orde. Een Bijbelgeleerde, een prediker, een Evangelist, een Apostel, kerkenstichter en Bijbelschrijver. Daar kan je nog aan toevoegen dat hij een wereldreiziger was, een tentenmaker en een ondernemer. Vinden we ons leven in deze complexe 21ste eeuw vol en ingewikkeld, wat moest hij dan wel niet? Als er iemand een complex en ingewikkeld leven had was hij het wel.
Al die dingen die Paulus deed. Hoe deed hij dat, hoe hield hij al die dingen bijeen in zijn leven? En hoe hield hij dat ene doel, die hemelse prijs waar we het over gehad hebben, hoe hield hij die voor ogen? Zijn belangrijkste doel is Jezus kennen en zich uitstrekken naar Hem! Dit zou je zijn hemelse doel kunnen noemen, hieruit voort vloeit een andere topprioriteit van Paulus voort.
Als ik naast Paulus topprioriteit één ding moest noemen dat ook bovenaan zijn “To do list” stond, dan was dit het wel: 1 Cor 9:22 Ik ben voor iedereen wel íets geworden, om in elke situatie althans enkelen te redden.
Alles doen, maar ook alles tijdens die wedstrijd om mensen te winnen voor Jezus. En dat is wat hij deed, in de meest uiteenlopende situaties: In de tentenmakerij, in de tempel en synagogen of in een school waar hij de mensen onderwees als een soort dominee of voorganger, op marktpleinen, in volkomen heidense contexten, zijn eigen woorden: Ik ben voor iedereen wel iets geworden. Dit is de tweede preek uit de laatste serie geweest! De vleeswording van God. Dat God Zelf, Jezus Christus, naar de wereld kwam als een mens, gelijk werd aan ons! En de opdracht voor ons om zo tussen onze buren, collega’s, klasgenoten en ongelovige familieleden te leven! En Paulus, een geestdriftig man, die zoekt elke gelegenheid om mensen over Jezus te vertellen.
Dus Paulus heeft 1: Jezus als topprioriteit, dan moet hij nog 2: voor iedereen iets worden in elke situatie en mensen winnen voor Jezus en dan ook nog 3: de rest van z’n leven; tenten maken, rondreizen, relaties onderhouden etc. etc.
Kijk, ik heb een en ander meegenomen op te illustreren hoe prioriteiten stellen werkt: Men neme een steen, emmertje grind en een karaf water en dat moet allemaal in die grote glazen pot passen. Hoe doe je dat?
1: Eerst de grote steen. Dit is Jezus steeds beter leren kennen. Tijd in Hem investeren, over Hem lezen, tot Hem zingen en gewoonweg bij Hem zijn. Alleen én in de kerk. Dit is dé topprioriteit.
2: Voortvloeiend hieruit kan het niet anders of je gaat als Jezus leven: Tussen de mensen, en je wordt als Paulus voor iedereen wel iets. Tijdens die race voor de Hemelse Prijs, voor Jezus, wil je zoveel mogelijk mensen meenemen.
3: En hier eindig ik met een belangrijk stukje uit de Bergrede, Jezus’ onderwijs: Zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al die andere (belangrijke!) dingen zullen je ook gegeven worden.
Dit was het tweede op ons voornemenlijstje, topprioriteit: Jezus kennen, check.
Leef nu!
Doe het nu! Geen goede voornemens! Gewoon nu doen! Degene die ergens vorig jaar had besloten vanaf januari niet meer te roken had dat ook gewoon direct kunnen doen toen die dat besluit nam! Paulus spreekt niet over voornemens die over een bepaalde tijd ingaan, hij spreekt over het hier en nu! Het doet denken aan een Psalm, Psalm 119: 59 Als ik nadenk over mijn leven, dan wil ik doen wat u wilt. 60 Ik twijfel niet, ik zal leven volgens uw regels. In een andere vertaling staat er: Ik haast mij om volgens uw regels te leven!
Wanneer je Jezus kennen als topprioriteit hebt, je die wedstrijd, die race loopt waar we het over hadden, dan ben je er klaar voor. Dan ben je in topconditie. Dan maak je dus ook geen goede voornemens meer, nee, telkens als je op je schouder getikt wordt door de Heilige Geest dat je iets moet doen of laten (we begonnen met dingen doen of juist laten) gehoorzaam je gewoon direct.
Dan ben je er klaar voor om wanneer de gelegenheid zich voordoet om van Hem te getuigen, iemand te vertellen wie Jezus is, wat Hij voor jou gedaan heeft en wat Hij wil doen voor die ander. Je bent dan in staat, als de gelegenheid zich voordoet om te scoren (weer een sportterm) voor Hem. Dat kan. Want je bent voorbereid. Je bent in topconditie.
Michael Schumacher onze formule 1 coureur oefende in karts, en later reed hij in een klasse sportauto, maar dat was bij lange na niet de Formule 1, het neusje van de zalm. Maar hij oefende, hij trainde zijn lichaam en hij trainde z’n hersenen. Hij bracht zijn leven in lijn met dat ene doel en toen er opeens een coureur nodig was in de Formule 1, ergens in een team omdat de coureur uitgevallen was, stond hij klaar. En vandaar uit scoorde hij, keer op keer. Niet die eerste race, deze les krijgen we er gratis bij, hij viel namelijk door technische problemen uit, maar uiteindelijk behaalde hij zegen na zegen.
Hij leefde “nu” en was er klaar voor om een topprestatie af te geven.
Houdt jouw goede voornemens langs deze Bijbelse principes!
